Hep kendimden ve çocuklardan anlatıyorum. Bugün biraz değişiklik yapalım biraz da babalarından bahsedelim. Çevremdeki erkeklerden izlenimlerimi de katarak babaların anneler kadar çocuklarının eğitimi ile yakından ilgili olmadığını görüyorum. Eğitim sabır ister, özveri ister. Belki de bizler kadar sabırlı olmamaları da bunda etkendir. Mesela bizde ödev ve derslerle ilgili bütün kontroller bendedir. Eşim hemen olsun bitsin ister. Ama ben sabırla bütün soruları tek tek kontrol edip, yanlış yaptıklarının doğrusunu görmesini sağlıyor, o soruyu anlayana kadar bir başkasına geçmiyorum. Bir kere yaradılışları farklı diye düşünüyorum. Her konuya bayanlar daha detaycı erkeklerse daha genel yaklaşıyorlar. Eğitim üstün körü geçilecek bişey değildir. Titizlik ve detay ister. İşte o sebepten babamızı bu konudan muaf tutuyoruz :))
Erkeklerin içinde bitmek bilmeyen bir boğuşma isteği var. Eğer ki canları sıkılsın, yapacak bişey bulamasınlar haydi kapışmaya :) Onur bile kapışalım mı? diye kışkırtır hemen abisini. Hoş bu konuda kimsenin kışkırtılmaya ihtiyacı yok. Sanırım tüm erkekler içlerinde boğuşma, tepişme, kapışma iç güdüsüyle doğuyor :)) Ne anladıkları henüz çözebilmiş değilim. Çözebilen varsa insaniyet namına bana anlatsın :)) Evde boğuşma pozisyonları başladığı an "anneee!" diyen bağıranları mı ararsın, "abi beni kurtar" diye yardım isteyenleri mi ararsın :) Varın siz düşünün benim halimi...
Evet o da bende akşama kadar işte çalışıyor ve yoruluyoruz. Ama her ikimizi de evde başka bir hayat başka bir rol bekliyor. Herkes iş yerinde yaşadığı sorunları dışarıda bırakıp eve gelebiliyorsa o zaman sorun yok. Eğer ki gerginlik eve taşınıyorsa bir şekilde çocuklara tahammül sınırlarımız düşüyor ve gereksiz hoş olmayan sorunlar yaşıyoruz. İnsanız ve çoğu zaman sorunları kapı dışında bırakmayı başarsak da tek tük kapı eşiğinden içeri giriverdiği oluyor :) O zamandan mümkün olduğu kadar çocukların yanında sorunlardan bahsetmemek, aslında en doğrusu yetişkin meselelerinin hiç birisini çocukların yanında konuşmamak en doğrusu. Çünkü çocuklar bazen aile meselelerini olur olmaz yerde konuşmakta sakınca görmüyor.
Allah'tan çocuklar gibi babaları da kıpır kıpır da hareket konusunda sınır tanımıyorlar. Eğer ki havalar soğuksa koridor futbolundan baskete, turn-ball'dan saklambaca kadar her türlü hareketli spor dalı ev içinde itinayla yapılır. Hava sıcaksa babaları da dahil tüm ev ahalisini dışarı gönderip bir nebze de olsun dağılan evin toplama işi de bana kalıyor. Parka götürme, bisiklete binme, yürüyüş yapma, markete gitme işinini üçü birlikte yapıyor. Babalarıyla daha çok bedensel hareket gerektiren daha performansa dayalı vakit geçirirken, diğer etkinlikler için ben devreye giriyorum.
Benimle neler yaptıklarını zaten sürekli bloğumda paylaşıyorum. Hatta instagramda da hikaye bölümünü sıkça kullanıyorum dileyenler oradan da takip edebilir. Kitap okuyup, boya yapıyoruz, hamur oynayıp, kinetik kumla evleri kirletiyoruz :) hafıza kartları, mangala, öykü tamamlama, uno, dikkat oyunları (kutu oyunlarının ayrıntısına şuradan ve buradan ulaşabilirsiniz) oynuyoruz. Meraklı minik dergisinin içinden çıkan oyunlar da oldukça keyifli oluyor. Oynuyoruz da oynuyoruz anlayacağınız. Sanki ben sürekli onlarla oyun oynamak üzere tasarlanmışım gibi bir moda girdikleri doğrudur. Bu kadar oyunun içinde zaman zaman hala "benim canım sıkıldı" deyip beni çileden çıkardıkları da doğrudur. İşte hayat böyle akıp giderken onların büyüdüğünün farkına varmadan bizler yaşlanıyoruz... Ayyy pardon yaş alıyoruz diyecektim :D
Uzmanlara göre yapılan çalışmalarda; babalarıyla daha fazla vakit geçiren çocukların, daha sosyal olduğunu, kendilerine daha fazla güvendiğini, stresle daha kolay baş edip, daha az duygusal sorunlar yaşadığını, okulda daha başarılı bireyler olduğunu ve uzun yıllar eğitim aldığı tespit edilmiş. Bu sebeplerden ötürü babayla geçirilen vakitler, yapılan aktiviteler de çok büyük önem arz etmektedir. Bunu da buraya ekleyip, herkese aileleriyle birlikte geçirecekleri musmutlu, sağlıklı, huzurlu günler dilerim. Allah ağzınızın tadını bozmasın...
Ev içinde herkes üzerine düşen görevi yaparsa çocuklar hem babalarıyla hem anneleri ile düzenli vakit geçirirse o kadar sağlıklı bir ruhları olacağına inanıyorum. Kendini çocuklarından soyutlayan babalar neler kaçırdıklarını ileride anladıklarında çok pişman olacaklar :)
YanıtlaSilBence de Gülşahcım geriye dönüp baktıklarında çok pişman olacaklar. Şimdi geçirdikleri boş vakit yerine çocuklarıyla eğlenceli, sevgi dolu dakikalar onlar için kocaman bir yatırım olacak oysa ki...
SilBizim babamız ne zaman ödevleri kontrol ettim dese kesin bir yanlış çıkıyor :) Bu yüzden kızım artık babasına güvenmiyor. Ev işlerinde çok yardımcı babamız ama, çocuklarla pek fazla vakit geçirdiğini söyleyemem. Küçük kız sürekli babayı isterken büyük kız sürekli anne bişeyler yapalım modunda. ben ise imdaat diye çığlık atmak istiyorum. Yalnızlığı çok özledim.
YanıtlaSilBabalarıyla güzel ilişkileri olan kızları hep kıskanmışımdır.
Yok babaları da savsaklamaz ama benim kadar sabırlı değildir sadece. Şükürler olsun babam bizimle ilgilenmiyor diyemez bizimkiler. İnşallah sizin eşinizde fazla geç kalmadan onlarla keyifli hoş vakit geçirir. Sizin kızlarınızın da babalarıyla güzel ilişkiler kurmaları temennisiyle sevgiyle kalın...
SilBence senin yaptığın işler daha keyifli. Evin içinde koştura koştura saklambaç oynamak istemezdim.
YanıtlaSilYeri geliyor benim yaptıklarımı babaları da yapıyor.Mangala maçı yapıyorlar.Hafıza kartı oynuyorlar. Ben daha çok işin etkinlik kısmındayım ;) Ailecek de en çok unoyu seviyoruz mesela. Mühim olan hoşça vakit geçirmek işte ;)
Silİşin mutfağına baba da dahil olunca daha güzel sonuçlar alınıyor.Biz paslaşarak gitmeye çalışıyoruz genelde.Birlikte oyun oynayıp güzel zamanlar geçirebiliyoruz.Babamızda üç kişilik oyunlar icat ediyor.Meraklı minik dergisini takip ediyoruz.Oradaki oyunları yaşına daha uygun hale getirip oynuyoruz.Bu arada bizim ufaklık iki buçuk yaşında.:) Babasıyla birlikte bol bol resim yapıyorlar.Kitap okuyorlar. Umarım büyüdüklerinde de birlikte zaman geçirmekten en az şimdiki kadar zevk alabilirler.:)
YanıtlaSilBiraz da içten gelecek demek ki sizin eşinizde seviyor ilgilenmeyi.Büyüyünce daha güzel vakit geçirmeleri dileğiyle sevgiyle kalın...
Silİşlerimin yoğunluğundan dolayı çocuklarıma hak ettikleri kadar zaman ayıramadım. Bunun ezikliğini yüreğimde taşıyorum.
YanıtlaSilÜzüldüm sizin adınıza :( Keşke geçen zamanı telafi edebilsek değil mi?
SilBenim cadi babasni görnce beni unutuyor.O kadar dogur büyt bak aksam olunca vınnn dönsün 😀 ama ilerdede insallah hep böyle olurlar.Allah bozmasin bu hallerini masallah diyim 😄💕
YanıtlaSilAkşama kadar sizinle birlikte olunca babası ona farklı geliyordur tabi :) Anneler satılır mı hiç ;)
SilÇok doğru yazmışsın canım baba figürü çocukların hayatında önemli faktör baba aile bireyleri ile ne kadar çok vakit geçirirse bağlılık o kadar artıyor diye düşünüyorum . Mutlu kalın.
YanıtlaSilAile bağlarının güçlü olmasında baba faktörü de çok önemli evet siz de çok güzel tamamlamışsınız. Teşekkürler :)
SilSize de musmutlu günler dilerim...
Sonunda blogunu bulabildim. Bana yaptığın yorumlardan profiline tıkladığımda erişim yasağı çıkıyordu da.
YanıtlaSilBizim cadı da babasını görünce başlıyor beni şikayet etmeye :D
Hay Allah demek öyle mi olmuş. Neyse mühim olan sonuç :)
SilTeşekkür ederim sabırla beni arayıp bulduğunuz için...
Üç erkek kardeşle büyüyen ve bir oğlu olan biri olarak boğuşma hep hayatımın içindeydi. Çok güzel anlatmışsınız. Keyifle okudum ;) Sevgiyle kalın
YanıtlaSilHah işte en iyi siz anlarsınız halimden :) Teşekkür ederim.
SilSiz de musmutlu olun...
Üçünün birlikte dışarı çıkabilmesi büyük bir nimet :)
YanıtlaSilEvet babası birini çıkarınca diğeri hayatta kalmaz zaten. Onlar benim ayrılmaz üç silahşörlerim :))
Silayyy benim oglanlarda babacı valla :))
YanıtlaSilYok biz de babacılık annecilik yok.Yani tek birimize düşkünlükleri yok. Her ikimizle geçirdikleri zaman eşit olunca sanırım :) Mesela benim yanımda babalarını aramazlar, babaları varken de beni aramazlar. İkimiz birbirimizin muadili gibiyiz :)
SilAhhh babalar ahhhh :)
YanıtlaSilBirgün birbirlerinin kemiklerinden birini kıracaklar diye korkuyorum ma ilk önce kör olacaklar o kesin.
İkisi yalnız kaldıklarında telefona gömülüyorlar resmen :/
En büyük kavga sebebimiz bu bizim...
tam da babalar günü öncesi okumak bana iyi geldi :)
YanıtlaSil