Baba Bugün Günlerden Kandil...

Kandillerin bendeki yeri çok başkadır. Hani her yerde rastladığımız kandilde neler yapmalıyız bugünü nasıl geçirmeliyiz yazılarının altında bir de artık insanların pek önem vermediği sıla-i rahim yapmak vardır. Sılayı, büyüklerimizi ziyaret etmek. 

Abim zaten her kandilde çocukları da toplar mutlaka gelirdi babamın yanına. Evlendikten sonra bu geleneğe bende katıldım. Her kandilde mutlaka babamı ziyarete giderdim. Görkem'e de anlatırdım "oğlum bugün kandil, kandilde büyükler ziyaret edilir. Elleri öpülür, halleri, hatırları sorulur, onlardan bizler için dua etmesi istenir." diye. Gider gitmez dedesinin elini öperdi küçük kuzum. İrmik helvasına bayılırdı babam. Yengem de onun sevdiğini bildiği için her kandilde ona o muhteşem helvasından yapardı. Kocaman bir aile olurduk. Herkes gibi süslü laflar edip sevincini belli edemezdi belki ama bilirdim bizi görünce gözlerinin içi yıldız yıldız olurdu. 

Bu sabah yine bir kandil gününe uyandık. Eşim hatırlattı bugün kandil olduğunu. Kahvaltı masasındaydık. Görkem akşam bir yere gidecekmiyiz anne deyince boğazımda düğümlendi kelimeler. Hayır oğlum evdeyiz, dedene dua edeceğiz demekle yetindim sadece...

Bazen yaşlılar gibi hissediyorum kendimi, hani onlar sürekli geçmişten bahseder ya... Öyle değilmiş işte...Geçmişe duyulan özlem ve ebedi yolculuğa uğurladığımız sevdiklerimizin yokluğu her bayramda, her kandilde, her doğum gününde, her anneler, babalar gününde depreştikçe özlüyorum babamın o kocaman sert ellerinden öpmeyi, ona sarılmayı; özlüyorum annemin kokusunu, onun hayır dualarını....

Sizden kandil hürmetine annemin ve babamın ruhlarına bir Fatiha rica ediyorum. 

Herkese anne-babasıyla, evlatlarıyla, sevdikleriyle geçirecekleri hayırlı kandiller diliyorum. 

Kandiliniz mübarek olsun...