Çocuklu Hayat

Çocuklu Hayat

7 Aralık 2015 Pazartesi

Kütüphaneden İzlenimler...


Efenim daha önce bir kaç yazımda bahsettiğim kütüphaneye gitme işini nihayet oğlumla birlikte gerçekleştirebildik. Kütüphanenin girişindeki çiçeğin tasarımına bayıldım. Üstüne şeffaf bir tavan yapmışlar güneş ışığı çiçeğe geliyor. Keşke tavanı da çekseydim diye düşündüm bak şimdi öyle yazınca. Neyse belki diğer ziyaretlerimizden birinde çekerim ;) 
Şu güzelim ağaçlarla dolu bahçeyi görünce koskoca yazda neden buraya gelmedim diye bir yandan hayıflandım bir yandan da çok üzüldüm. Alırdım kütüphaneden kitabımı, çayımı koyardım termosa ağaçlarda kuşlar cıvıldarken bir yandan açık havada çayımı yudumlamanın, diğer yandan da kitap okumanın keyfine varırdım. Böhüüü böhhüü başka bahara artık bu hayaller...
Sağlık olsun kütüphane kaçmıyor ya... 





















Lisedeyken çok giderdim kütüphaneye... Benim gençliğimdeki (yaşlandım mı şimdi) çok eski ve ışıksızdı. Bu kütüphane yeni yapılmış. Mis gibi bina bir sürü odası var. O odaların ne işe yaradığını henüz çözemedim. Ama bilgisayarların ve kitapların aynı oda da olması gibi bir saçmalık da var. Bizim zamanımızda kütüphanelerde bilgisayar yoktu. Hooşş zaten öyle her yerde bulunan bişey de değildi bilgisayar. (Ne bu ya sanki çok eski zamanlardan bahsediyormuşum gibi geldi. Yaşlandım mı ne? Bu kadar erken olmamalıydı :)) Kütüphaneye gelen kurallarına uyar, ya kitabını alır giderdi ya da araştırma yapanlar ansiklopedilerinin içine gömülür sessiz sedasız ödevlerini yapardı. Fısır fısır konuşurduk. Fısırtı azıcık yükselse sert kütüphane memuru amca pos bıyığının altından dudak büküp, kalın kaşlarını çatardı. Hele bi konuş da görüyüm bakalım. Korkardık valla ne yalan söylüyüm. Keşke o bilgisayarların olduğu bölümdeki kalabalık ergen kitlesini de çekseymişim :) Hatta durumu abartıp akıllı telefonunu alan gelmiş internete takılmak için... Gençliğimin kütüphaneleri gibi hayal etmiştim oysa :( Zaten evde okuduğum kitabım vardı onu almıştım yanıma okuyup bitirmek için ama ortam çok sesliydi. Görkem'in şevki kırılmasın diye hiç çaktırmadım rahatsız olduğumu ;-) 
Görkem bol bol kitap kokusu aldı. Rafları karıştırdı. Sessiz sessiz inceledi. Birini aldı birini bıraktı. Roald Dahl kitabı araştırdım arşivden. 5-6 tane bulundu. Benim de bilmediğim kitapları çıktı. Ama Allah bilir nerede çocuk kitaplarının arasından bulmak oldukça güç.  Yetişkin kitaplarını incelerken keşke başka bişey dileseymişim Roald amcanın kitabı geldi elime. O an nasıl mutlu olduğumu anlatamam. Çünkü onun kitaplarındaki çizimlere ve anlatıma bayılıyorum. Kitap sevmiyorum diyen çocuğa sevdirecek cinsten. Annene güven bu kitaba bayılacaksın dedim. Yaradı kütüphane havası maşallah diyeyim. itirazsız peki tamam dedi. Üyeliğimizi yaptırdık. 15 gün sonra kitabımızı teslim edeceğiz. Elimde iki tane ayrı okuduğum kitap olmasına rağmen bir kitap daha aldım anne sen niye almadın demesin diye. Hepsini nasıl okuyacağım konusunda hiç bir fikrim yok. Görkem'in aldığı kitap ilgili ayrıntılı yazıyı bi ara yazarım. Şimdilik bu kadar olsun....
Kocaman kucak dolusu sevgiler bizden sizlere olsun. İyi haftalar... 

6 yorum:

  1. Neiyi yapmışsınız, çocukken kütüphaneye gitme alışkanlığı edinmesi isabetli olur, kitaplardan bir daha ayrılamaz:) hani denir ya ağaç yaşken eğilir aynı o hesap...güle güle okusun...size de iyi haftalar ve çok sevgiler.

    not: Siz Kore anılarını çok sevdiğinizi söylediğiniz için naçizane 3. bölümü de yazdım hatta birkaç gün oldu bile:) haber vermek istedim beklerim:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Müjde abla, bu aralar biraz fazla yoğunum bloğa da düzenli giremiyorum. Diğer blogları da ziyart edemedim. Evet babanızın kore anılarını çok seviyorum gerçekten ilginç geliyor. Geliyorum hemen ;)

      Sil
  2. Aa harika olmuş bence de, kütüphane/üyelik sistemi çocuklarda sorumluluk duygusunu da arttırıyor kesinlikle.
    Okuduğu kitapları çizemeyeceğine göre belki minik bir defter verebilirsin Görkem'e, not almak isterse oraya yazsın diye :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Esracım evet bu iyi bir fikir gerçekten daha da heveslenir. Okuduğu kitapları listelemesi için şirin bir not defteri ve kalem iyi gider :)

      Sil
  3. Yeni kütüphaneye yetişemedim ben ama eskisinin kokusu hala burnumda :P
    Yeni binanın bizim okulun yakınına yapılıyor olmasına ve benim mezun olmuş olmama çok içerlemiştim...
    Çocuklarla kütüphane gezisini seviyorum ben, bakalım ufaklıklar da katılınca nasıl olacak...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne yalan söylüyüm yerinin bizim okulun yanında olmasına bende çok içerlemiştim. Güzel oluyor gerçekten çocuklarla kütüphane...
      Ufaklık şu an afacanlığın zirvelerindeyken onu kütüphanede hayal bile edemiyorum valla :)

      Sil

Okuduysanız ve yorum bırakırsanız sevinirim :)