Çocuklu Hayat

Çocuklu Hayat

9 Kasım 2016 Çarşamba

Onur'un Kreş Günlüğü - 1 -

Onur'un bakıcılardan yana şansı gülmediği gibi kreşten yana da pek şansı yaver gitmedi. Zorla alıştırmaya çalıştığım kreş maalesef ki kapandı. Öğretmenine ve ortama kısmen alışmıştı. Tam da onu çok seven vicdanlı bir öğretmene rastladık aman nazar değmesin böyle gitsin inşallah dediğimiz bir sırada şaka gibi koskoca kreş aniden kapanıverdi. Neyse ki yeni bir kreş açılmıştı ki açıkta kalmadı. Eski kreşinden bir çok arkadaşı da oraya geçtiği için çok zorlanmadık. Hatta diğer kreşe giderken çözemediğim bir sebepten dolayı her gün ağlayarak veya farklı kaprislerle giderken yeni kreşe bırakırken hiç o tür sorunlarla karşılaşmadık. (aman tahtaya vurayım nazar değmesin.) 

Sınıfta iki öğretmen var. Birisi jimnastik öğretmeni ve öğretmenimiz sabahları hoplaya zıplaya teslim alıyor Onur'u :) Henüz uykusu açılmamış Onurcuk neye uğradığını şaşırıyor :)) En sevdiği arkadaşı Cemil Tuna, öyle çok seviyor ki arkadaşını, akşamları evde atıştırmalık bişeyler yerken abisinin hakkının yanında bu da Cemil Tuna'nın diye ekliyor. 

Genel olarak kreşin eğitiminden, ilgisinden, temizlik ve yemeklerinden memnunum. Sadece zor geçirdiğimiz 3 yaşın ardından 4 yaşı da çok kolay atlatamayacağımızı belirtmek isterim. Karakter olarak abisiyle Onur hiç mi hiç benzemiyorlar. İkinci çocukta işi biraz daha kolaylarmıyız nasıl olsa tecrübe kazandık diye düşünenlere duyurulur aman aman durum hiç de öyle olmuyormuş. Onur ev kurallarına uymamada oldukça kararlı. Bu aralar abisiyle sürekli zıtlaşıyorlar. Her konuda bir tartışma çıkıyor. Bu aralar en ufak bişeyi sorun haline getirmede üstüne yok. 

Kolay değil küçücük yaşta evinden ailesinden ayrı bir yerde günde 10 saat kalıyor. Yazarken bile utanıyorum 10 saat onun yaşında bir çocuk için çok fazla evet biliyorum ama elimden bişey gelmez çalışma saatlerimiz maalesef ki çok uzun ve o saate kadar kreşten başka onu bırakabileceğim hiç bir yer yok. İşi bırakayım desem 16 yıldır çalışıyorum emeğime yazık olacak. Bir yandan çoğu gitti azı kaldı diyerek kendimi telkin ederken diğer taraftan onun en güzel zamanlarının da geçip gittiğini farkına varmanın burukluğunu yaşıyorum. Küçücük bedeni akşama kadar yoruluyor olacak ki onu almaya gittiğimizde yorgun olduğunu hissediyorum. İşten 18.00'de çıkıyoruz ve her ne kadar saatleri almasak da onu almaya gittiğimizde hava kararmış ve bütün arkadaşları gitmiş oluyor. Allah'tan onu bekleyen nöbetçi öğretmenlerin çocukları oluyor da onlarla oynuyor. (Kendi içini rahatlatmaya çalışan üzgün anne tesellisi) Babasıyla birlikte almaya gidiyoruz. Bana afra tafra yapıyor, git, gelme, bakma bana diyor. İçim acıyor üzülüyorum bana bu şekilde davranmasına değil onun bu davranışlarının altında yatan nedenlere :(( Terkedilmişlik hissi mi? Annem beni sevmiyor mu? En son alınmanın siniri mi? Bu davranışını görmezden gelince beş dakika içinde kendisi bir sohbet konusu buluyor ve bana laf atıyor. Dikkatini dağıtarak o konu hakkında hiç konuşmuyoruz. Neden böyle davranıyorsun gibi sorgulamalara girmeden sonunda mutlu mesut eve giriyoruz. 

Hiç iyi gelmiyor bu kış ayları bana. Daha şimdiden baharın gelmesini, yeniden enerji dolmayı, kuşların cıvıldamasını, ağaçların çiçek açmasını, çocukların neşeyle çimlerde koşmasını, en azından hava kararmadan Onur'u okulundan alabilmeyi düşlüyorum. 

Tüm düşlerinizin gerçek olması dileğimle sevgiler Ülkü ♥♥♥

12 yorum:

  1. seninle kendimi Onur ile de Ela yı cok benzetiyorum. Aynı şeyler bizdede mevcut okulla birlikte evde kural tanımaz oldu inanılmaz huysuzlastı ama sükür okulda sorun yok. Bunu araştırdım 3-4 yaş arası başlayan bir bebeklik dönemi varmış bazı çocuklarda bu süreçte annenin bol bol sarılması gerekiyormuş aşırı ilgi bekledikleri bir dönemmiş umarım çabuk geçer :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen Gülşah bende çok benzetiyorum. Snaplerden de bakıyorum hep aynı haller hatta fonda hep aynı yorgun anne sesi :) İşin garip yanı bizimki öyle her zaman sarılmaktan da hoşlanmaz. Onun eşref saatine denk gelmesi lazım sarılmak ve öpüşmek için :)

      Sil
  2. Ben de kreş döneminden hatırlıyorum. Sabahtan akşama kadar kreşte olmanın acısını akşam görüştüğümüz andan itibaren çıkarmaya başlarlardı. Tüm gün olmadığımız için o kısıtlı zamana tüm sorunlarını, ihtiyaçlarını, sevgilerini, herşeyi sığdırmaya çalışıyorlar diye düşünürdüm. Umarım Onur için çok daha iyi bir kreş olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım öyle olur ve hırçınlığı bir an önce biter.
      Teşekkürler, sevgiler...

      Sil
  3. çok zor hem de cok .. sizi cok iyi anliyorum. calisan bir anne olarak hep arafta hep cikmazdayiz. isi biraksak olmuyor, herseye yetismeye calissak yetisemiyoruz. Kis aylari malesef benim de kabusum. trafik 2 katina cikiyor karanlik, aksam 8de evime gelebiliyorum :-((((( bir cikar yol , bir mucize olsa keske :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oyy oyy sizinki çok daha geçmiş.Ama herkes eşit yaşam şartlarına sahip değil maalesef bize düşen ancak bu deveyi bu şekilde gütmek sanırım ;)
      Kolaylıklar dilerim...

      Sil
  4. Canım benim, o uzun mesai saatleri benim de yaram :( Elif hele 14 aylık başlamıştı... Aldığımız andan itibaren de bir afra tafra... Çok seviyorum yav kız seni, gel buraya desem de kaynaşmamız zaman alıyor...
    Öperim seni ve Onur'u :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen Esracım akşama kadar özlüyorum zaten onu alınca da kokusunu içime çekmek, doyasıya öpmek istiyorum ama zalım evlat buna izin vermiyor :((
      Bende öperim canım sizi ♥♥♥

      Sil
  5. Ah o ikinci çocuğunun çantada keklik olacağını sanan cahil bünyemiz!!! Ben bu işi biliyorum canıımm özgüvenlerimiz ve dumur oluşumuz. Bizde de bir isyankar var. Ablasının kuzu kuzu her dediğimizi yaptığını şimdi şimdi anlıyoruz. Direkt resti çekiyor ...
    Kuzum Onur'un yeni kreşine alışabilmiş olmasına sevindim. E uzun günler pek yakın değil dostum, kış kapıda. Moralinizi, umudunuzu ve de d vitamininizi bol tutun:)
    Öperim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aman Filiz senin kızlarda ne var melek melek uslu oynuyor çocuklar gıg demiyorlar ara sıra da hırçınlık olacak tabi...Morale bolca ihtiyacımız var d vitaminini de alalım bari dost tavsiyesine uymak lazım :)
      Bende öperim arkadaşım ♥

      Sil
  6. Onur'un kreşe başladığı zamanı ve bakıcı problemlerini hatırlıyorum. Bi de üstüne kreş kapandı demek :( Ama yeni kreşini sevmesine sevindim.Her işte bir hayır vardır...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle Gamzecim hayır bildiğimiz şer şer bildiğimiz hayırmış :)

      Sil

Okuduysanız ve yorum bırakırsanız sevinirim :)