Çocuktuk Bizler...

Önemli günlerde nedense hep çocukluğum aklıma geliyor. Bizler de mi yaşlanıyoruz ne! Yaşlılar gibi sürekli anılardan bahsetmeye başladım :) Ben çocukken önemli günleri hep çok ciddiye alırdım. Öğretmenler, anneler, babalar günü, doğum günü olsun çok önemser hazırlıklarına haftalar öncesinden başlar, planlar yapar sürprizler ayarlardım. Kızlar mı çok önem veriyor böyle şeylere, ne de olsa duyarlı ve hassas bir yapıya sahibiz yaradılış itibariyle. Sınıfımızdaki hiç bir erkeğin öyle aman bugün şu özel gün bi hazırlık yapayım dediğine şahit olmadım :))

Malum iki gündür teog tatili var okullarda tam da öğretmenler gününe denk geldi. Görkem'e sordum. Öğretmenler gününde ne alacaksın, öğretmenine ne yapacaksın diye. Niye önceden söylemedin falan dedi. Ee oğlum herşeyi televizyondaki reklamlardan öğreniyorsun da bunu mu görmedin dedim. Tık yok. Sonra gömlek alalım, ayakkabı alalım, çanta alalım falan dedi. Ben yanaşmadım tabi. El emeği göz nuru bişeyler de yapabilirsin dedim. Neyse öylece üstü kapandı konunun. Açıkçası öğretmenine birşey alıp da gönderesim yok. Neden? Benim öğretmenim değil ki Görkem düşünsün bunu öyle değil mi ama? Bize birileri hatırlatmazdı ki... Kendimiz önemserdik böyle günleri.

Öğretmeniyle aramızda hiç bir sorun yok. Yanlış anlaşılmasın. Hatta çok takdir ettiğim bir öğretmen hakkıyla mesleğini yapan ender öğretmenlerdendir kendisi. Görkem'in yerine iki yıldır ben düşünüp bişeyler alıyordum. Tecrübesizliğime verin. Küçük o daha düşünemez diye aklımdan geçirip bu şekilde davranıyordum. Ama bu yıl görüyorum ki bir çok şeyi düşünüp pek de güzel akıl ediyor. Kafama dank etti. Artık kendisi düşünsün bazı şeyleri, onun için önemli olan kişileri olayları, günleri önemsesin istiyorum. Duyarlı ve hassas olsun istiyorum. Ben anneyim isterim de isterim :)) Bu istemenin arkası gelmez dostlar :)))

Hayatta her zaman birileri onun yerine düşünecek değil ya. Bunları öğrensin. Sorumluluk sahibi bir birey olarak yetişsin. Özel günlere değer versin. (Şimdi kaynana moduna bağlıycam lütfen alıcılarınızın ayarıyla oynamayın!) Ee fena mı olur ilerde bir gün evlendiğinde evlilik yıl dönümünü, eşinin, çocuklarının, anne-babasının doğum günlerini hatırlasa sürprizler hazırlasa. Kim istemez böyle hassas bir eş veya çocuğu öyle değil mi ama? Çocuk ailede ne görürse yaşam tecrübesi olarak biriktirir ve onu yansıtır. O kadar kızıyorum ki çevremdeki erkeklere o neymiş eskiden öyle bir gün mü varmışmış. Aman siz bu yontulmamış odun ruhunuzla devam edin. Lakin iki erkek annesi olarak ben çocuklarımı o orman hayatına dahil edemeyeceğim. Allah bana ömür verdiği sürece bir annenin bir eşin hep el üstünde tutulması gerektiğini öğreteceğim. Kadınlara saygıyı, şefkati ve hassasiyeti öğreteceğim onlara...

Bozulmaya yüz tutmuş bu toplum sizin, benim gibi düşünen bilinçli ve duyarlı annelerin yetiştirdiği evlatlar sayesinde kurtulacak... Geleceğimiz, evlatlarımız; evlatlarımız umudumuz olsun...

Bu arada yazımı okuyan tüm öğretmenlerin de günü kutlu olsun ♥♥♥