Kardeşler arasındaki yaş farkı sürekli yazılıp çizilen konular arasındadır. Efenim kardeşler arasındaki minimum/maksimum yaş aralığı kaç olmalıdır? İdeal yaş farkı nedir? gibi sorulara internette bir çok blog ve sitede rastlayabilirsiniz. İdeal yaş farkı herkese göre değişir bence. Benim kendi hayatımda yaşadığım ve şu yaşın sahibi olmuş bir kişi olarak hala da zaman zaman (aslında yeri geldiğinde her zaman) hayıflandığım bir konudur.
Biz üç kardeşiz abimle ablam arasında 1 yaş, benimle arasında 15 yaş fark var. Çocukluk yıllarımda anne babama çok kızardım. Neden benim de genç bir annem-babam yok neden yaşlısınız diye. Neden beni geç doğurdun diye az kafasını ağrıtmadım rahmetli annemin... Çocuk aklı işte. Oysa kadıncağız beni doğurduğundan 33 yaşındaymış. Yaşlı mı? hayır değil... Bende küçük oğlumu 33 yaşımda doğurdum :))
Benim esas takıldığım abimle ve ablamla aramızdaki yaş farkı demiyorum bakın yaş uçurumu. Kardeşler arasındaki yaş farkı çok olunca ne oluyor biliyor musunuz? Neler olmuyor ki... Domino taşı gibi herşeyi etkiliyor....
Küçükken beraber oynayacağın, vakit geçireceğin hatta kavga edeceğin, kıskanacağın bir kardeşin olmuyor. Tek çocuk gibi büyüyorsun dediğim dedik çaldığım düdük. Dışarıdan belki güzel görünüyor ama hep içinde bir boşluk ve ihtiyaç duyuluyor yaşıt bir kardeşe.
Hadi çocukken birlikte oynamayı geçtik. Hayatının her safhasında yaşıt bir kardeşin olmamasının olumsuzluklarını yaşıyorsun. Şöyle ki benim çocuklarım oldu tabi yiğemlerim de var. En büyük yiğenim 26 en küçük yiğenim 16 yaşında. Peki benim tıfıllar kaç yaşında 8 ve 3... İşte kardeşler arasındaki fazla yaş farkı nesiller boyu devam ediyor. Sonraki nesilleri de etkiliyor.
Ne zaman abimlerle toplansak. Benimkilerin canı sıkılıyor. Tepinmek oynamak istiyorlar. Ama yaşıtları yok. Nasıl ben küçükken kardeşlerimle oynayamadıysam onlarda kuzenleriyle oynayamıyorlar. Dayıyla oynamak istiyorlar dayıdan geçmiş, teyzenin yanına gidiyorlar teyze de enerji bitmiş... Dede anneanne göçeli çok olmuş zaten. Anlayacağınız herkes ununu elemiş eleğini asmış... Olan benim çocukluğuma ve çocuklarıma oldu :(
Bu öyle büyük bir ihtiyaç ki gerek sosyal medyadan olsun gerekse kendi arkadaş çevremde olsun. Arkadaşlarımın fotoğraflarını görüyorum. Bütün kardeşler bir arada ve hepsinin kucaklarındaki çocuklar ortalama aynı yaştalar. İmrenmemek elde değil. Ama ne yapmak lazım her zaman herşeye şükretmek lazım. Buna da çok şükür bin şükür...
Şu andan itibaren içimdeki Polyanna yazıyor :)) Tek çocuk da olabilirdim. Bir kardeşe sahip olmayadabilirdim. Belki bu eksiklikleri, buruklukları yaşadım ama bana her zaman kol kanat geren bir abla ve abiye sahibim bunu da görmezden gelemem. Mutluluklarımı ve hüzünlerimi paylaşabildiğim, başım dara düştüğünde çalacak kapılarım var benim. Başımı yaslayacak omuzlarım, gecenin her saatinde arayabilecek anne-baba yerine koyduğum karındaşlarım var benim...
İyiki de varlar. Allah onlara sağlıklı hayırlı uzun ömürler versin...
Saygı ve sevgilerimle Ülkü...
Merhaba,
YanıtlaSilBlog keşif etkinliğinden geliyorum. Ne güzel anlatmışsınız. Takipteyim bende beklerim :)
Merhabalar hoşgeldiniz...
SilEn kısa sürede ziyarette bulunacağım.
Ne güzel yazmışsınız bence yas farkının ideali yok her aile kendi durumuna göre doğru kararı verir ama yas farkı cok fazla olduğunda herkes içşn daha zor oldugunu düşünüyorum bende. Benim oğlanların Arasında yaklaşık 2.5 yas fark var ve dramatik bir kıskançlıkla karşılaşmadık. Arkadaş oldular herseye ortaklar büyük olan Kardeşinin bakıcısı degıl küçük olan da evin herseyde tolere edildiği Kışı değil. Ellerinize saglık
YanıtlaSilİşte kardeşliğin bütün gerekleri var demekki sizin evde aralarındaki fark ideal olunca ortak oluyor herşeyleri...
SilÇok da güzel bir konuya değinmişsiniz. Büyük olanlar genelde bakıcı gibi görülüyor. Bende oğluma bu misyonu yüklemiyorum. O sadece abisi o kadar ama tabiki de yer geldiğinde kardeşine yardımcı olacak. Çok teşekkür ederim bu güzel yorumunuz için..
Sevgilerimle...
Merhaba,
YanıtlaSilKonu ilgimi çekti. Neden mi? Sizin durumunuzun güzel yanları da var :) En azından ben öyle gördüm.
Aranızda 15 yaş gibi fark olan bir abla ve bir ağabey de çok güzel. Sizi düşünen, seven, aynı kandan ve candan küçük bir anne-baba gibi adeta, bu harika!. Ben kardeşlerin en büyüğüyüm. Çocukluğumu hiç yaşamadım desem yeri. Sürekli erkek kardeşleriyle ilgilenmek zorunda kalmış, bu yüzden hep azarlanmış :))
Hepinizin sağlık, huzur ve keyifle geçen nice yılları olsun dilerim
Merhabalar hoşgeldiniz,
SilBaşka başka pencerelerden bakmayı sağlıyor işte yazılardaki yorumlar. Sizin durumunuz benimkinden daha da zormuş. Hiç değilse kardeşlerimle oynamasam da doya doya şımarık bir çocukluk geçirdim :) Aslında büyük çocuklara bu görevi yüklemese anne-babalar ne kadar güzel olur her iki taraf içinde kimbilir belkide o zamanki şartlarınız bunu gerektiriyordu.
Size de kardeşlerinizle sağlıklı ömürler diliyorum.
Dediğiniz gibi yaş farkı çok olunca dezavantajları çok gerçekten. Benim de en büyük ablamla 13 yaş fark var . Ve annem gibi her ihtiyacımızla ilgilenmeye çalışır. Ama benim bir de benden 3 yaş küçük kardeşim olunca o boşluğu hissetmedim. Ama anne baba da 2. çocuk için sanırım kendini hazır hissetmeli. Oğluma kardeş gelir mi? gelmez mi?ona bile karar veremiyorum. Çünkü gerçekten çocuk büyütmek çok zor. Arda arda gelen bebişlerin anneleri de çok zorluk çekiyor. O yüzden hayırlısı demekten başka çaremiz yok. Kaderimizde ne varsa onu yaşıyoruz sonuçta :)
YanıtlaSilBende oğlumun bir kardeşi olsun mu olmasın mı sorularının arasında gelip gittim zamanında. Benim işimi tek kolaylaştıran nokta Görkem kardeş hasretiyle yanıp tutuşuyordu. Onun çok çok istemesi benim işimi kolaylaştırdı. Allah da verdi çok şükür bin şükür. Allah sizin de gönlünüze göre versin.
SilSizi Takipteyim bana da beklerim. Blogumda ücretsiz parti setleri, ev dekorasyon ve tasarım fikirleri ile ilgili paylaşımlarda bulunuyorum . http://neselisusevim.blogspot.com.tr/
YanıtlaSilHoşgeldiniz, en kısa sürede iade ziyarette bulunacağım.
SilBence kardeşler arasında 'ideal' yaş farkı tanımı her aileye göre değişir. İdealden kasıt nedir; kardeşlerin birbirini kıskanmaması mı (ki ben üniversitedeyken de yeğenimi kıskandığımı hatırlarım), birlikte büyür giderler canım yaklaşımı mı (bu süreçte anne ne sıkıntılar çekiyor önemsenmez), yaş farkı az olanlar birlikte güzel vakit geçirir mi(ben daha çok yaş farkı olan kardeşimle daha iyi oynardım)...
YanıtlaSilİdeal yaş; anne-babanın kendini hazır hissettiği zamandır bence. Bu hazırlık diğer kardeşin de durumunun uygunluğunu kapsamaktadır zaten...
Sana gelince arkadaşım; biz çocukken aramızda dolanan ufaklıkları hatırlıyorum, boncuk gözleriyle Hüseyin'i, ablanın güzel bebeğini...Ve sen tek çocuktun, diğerleri yetişkin. Bu durumun da güzellikleri çok, sende oluşan güven hissi. Allah eksikliklerini göstermesin.
Ayy Filiz ne güzel yazmışsın :) Yiğenlerime de ablalık yaptım aslında, hem abla oldum. Tek çocuk olmama rağmen tek çocuk gibi büyüdüm. Cabası bir de ablamla abim var... Farklı duyguları harmanlamışım :)
SilAmin arkadaşım eksikliklerini göstermesin yaradan...
En temel sorun iletişim kopukluğu oluyor gerçekten. Kardeşlik bağı oluşmuyor. Benden 15-16 yaş büyük abilerimle pek iletişimim yok. Eşim en büyük ablasıyla yıllar yıllar sonra tanışmış. "Tanışmış" maalesef, tanıştırmışlar. Yaşlar arası uçurum olunca elbette herkes kendi hayatına doğru yola koyuluyor. Bence de hoş değil...
YanıtlaSilSizde de aynı durum varmış ne demek istediğimi duygu olarak da belki daha iyi anlarsınız. İletişim kopukluğu oluyor. Kuşak çatışması yaşanıyor. Denklik sağlanamıyor kısacası. Herkese kendi yolunda sağlık ve esenlikler diliyorum. Bu arada nedense hep sizi üniversiteli genç bir kız olarak düşünmüştüm. Eşim diyince şaşırdım. Mutluluklar dilerim. Görüşmek üzere hoşçakalın.
Sil2013'te mezun oldum, 2015'te evlendim :) Bunu bir iltifat olarak kabul ettim, genç görünüyorsam demek :)) Şaka bir yana yazdıklarımdan kaynaklı sanırım. Teşekkür ederim.
SilRica ederim ama iltifat değil gördüğüm gerçeği aktardım. Genç görünmüyorsunuz zaten gençsiniz :)
SilEvet yazdıklarınızla ilgili olarak bu şekilde düşünmüş olabilirim.
Doğrusu, benim çocuklarımla yeğenim birde bundan sonra doğacak olan yeğenlerim arasında bu yaşadıklarınız oluşacak. Evet, çok yaş farkı olunca -evin büyüyüğüm- bir yerde anne, baba oluyorsunuz. Sorumlulukları size hemen yükleyiveriyorlar. Birazda o yüzden yaş farkı büyük olan çocuklarda iletişimsizlik olabiliyor.
YanıtlaSilYinede hayatta belki de olması gereken yaşanıyor. Sevgilerimle.
Bakın sizde bir büyük olarak bu yaş farkının olumsuzluklarını yazmışsınız.
SilKesinlikle öyle ne yazıldıysa onu yaşıyoruz.
Benden de kocaman sevgiler...
bence ideal yaş farkı annenin kendi yaşadıklarına göre oluyor anladığım kadarıyla :) şöyle ki benim kardeşimle aram 2,5 yaş ve sürekli kavga ederdik ben onu değil o beni çok kıskanırdı 20 yaşıma kadar kardeşim yok benim ben tek çocuğum dedim millete :) sonuç yaş farkı az olmamalı diye karar verip cocuklarımın arasını 7 yaş yaptım :) şimdilik evde herkes halinden memnun umarım iletişimleri ömür boyu bugün ki gibi olur :) ee tabii ki gürültülü kavgalarımız olmuyor değil :)
YanıtlaSilYaş farkını 7 yaparak belki sende kendi doğrunu yakalarsın Gülşah... Umarım herkes memnundur bu yaş farkından ;)
SilMusmutlu mesut günler dilerim.