Uçan
Sınıf çocuk kitapları kategorisinde sürekli önüme gelen ve bir kaç aydır listemde
içeriğindeki coşkuya rağmen sakin sakin sırasını bekliyordu :) Geçen hafta
sürekli mecburi bölünmelerle okuduğum ilk 50 sayfasında (hababam sınıfındaki o eşek şakalarından hoşlanmadığım ve milletin katıla katıla güldüğü o sahneler bana hiç komik gelmediğinden) eyvah bu kitabı okuyamam böyle devam ederse diye düşündüğüm fakat ön yargılarımdan sıyrılarak okumaya çabaladım.
Yine ilk sayfalarda çocuklar
arasında yaşanan kavgalar, çatışmalar haylazca planlar aman Görkem bu kitaptan
uzak dursun hatta saklayayım okumaya kalkmasın okulda o da bu şekilde davranışlar
sergilemesin diye düşünmeme sebep olduysa da sayfalar ilerledikçe beni bu
düşünceden uzaklaştırarak Uçan Sınıf beni mahçup etti :)
Önsözde anlatılan küçücük savunmasız Johnny'in babasının onu bir eşya gibi gemiye bindirmesi ve limanda karşılayacak kimsenin olmadığını bile bile bunu yapması ne büyük vicdansızlık... İçim nefretle doldu böyle anne babaların olduğunu düşündükçe ki gerçek hayatta da bunlardan çokça mevcut...
Sigara içmezin kitap okuduğu huzur verici
ortamı çok kıskandım bana da lazım öyle kimsenin rahatsız etmediği kitap
okuyabileceğim bir yer :-) Hatta bundan sonra cumartesileri kütüphanede kendime
kitap okuma saatleri düzenlemeyi planlıyorum. Evde okumak gittikçe zorlaşıyorsa
evden kaçmak gibi bir çözüm de bulurum hemen ;-) Tabi bundan ev halkının henüz
haberi yok ;-)
Doktor Bökh'ün çocuklara anlattığı duygusal
hikaye çok etkileyiciydi. Arkadaşlığa dostluğa vefaya yönelik verdiği mesaj,
çocuklara dürüstlüğü aşılaması, olaylar karşısında susmak yerine gerçekleri
anlatmanın her zaman daha doğru olduğunu vurgulaması altını çizdiğim yerler
arasındaydı.
Yıllar sonra Justus ve sigara içmezin süpriz
buluşması, bay Justus'un Martin'e verdiği noel hediyesi duygusallığın tavan
yaptığı ve benim en keyif alarak okuduğum bölümlerden oldu.
"Posta
kutusundaki mektupları boşaltan postacı, kocaman çantasına ne kadar çok acı
düştüğünü bilmiyordu" hoşuma giden hüzün dolu cümlerden birisini de paylaşmak istedim. Nerede
dram orada ben :)
Uçan sınıfla
tanışmak çok keyifliydi. Güzel bir tat bıraktı bende teşekkürler 2balık Esracım...
Sevgilerimle...
İlk kez bir okumada geride kaldım. Bir türlü elim gitmedi. Hala kargoda Uçan Sınıf.
YanıtlaSilOlur bazen öyle Elifcim her günümüz her anımız bir olmuyor bizler robot değiliz ki.
SilUçan sınıf falan sana ne olur iki çocukla yine iyi okuyorsun maşallah...
Yorumumu yazmak için bloggerı açınca bu başlığı gördüm, hemen okudum, çok sevindim beğenmene :)
YanıtlaSilo cümleyi ben de hatırlayacağım :)
Yorumunla şenlendirdin bloğumu Esracım teşekkür ederim :)
SilSevgiler...
kütüphane fikri güzelmiş :)
YanıtlaSilUygulamaya geçince onunla da ilgili bişeyler karalarım ;)
Silgüzel bir kitaba benziyor çocuk olmasam da alıp okuyacağım bu arada sizi takibe aldım bana da beklerim
YanıtlaSilSevgili Mona çocuk kitapları okumak için çocuk olmak gerekmiyorki çocukları anlamak, onların masum dünyasına dalmak için okuyabilirsin mesela, en kısa sürede ziyaret edeceğim bloğunuzu.
SilSevgiler...
Ben yarılara gelemeden takıldım... İzin işi bitsin, bi de şu yirmiliklerden kurtulayım bakalım ne bahane bulacağım ;)
YanıtlaSilSevgiler...
Takıldığın yerleri az çok tahmin edebiliyorum ben inatla üstüne gittim oralarda bıraksam kalacaktı çünkü. İyi ki üstüne gitmişim, iyi ki bırakmamışım yoksa eksik kalacaktım böyle bir güzellikten :) Bahanelerin bitince okumalısın bence ;)
SilYakınlarınızda bir kütüphane olması ne güzel. Kütüphane atmosferinde en son liseye giderken (20 sene evvel) kitap okumuştum :) Araşatırayım bakayım ktüphaneleri. Sevgiler...
YanıtlaSilSevgili Gamze küçük bir ilçede olduğumuz için zaten herşey yakın bize :)
SilAynen bende ortaokul yıllarımda gittim en son kütüphaneye. İki yıl öncede oğlumla birlikte fotoğraf çekimi falan yapmıştık kütüphanede bir yarışma için. Bakalım ilk etapta onu da götürüp, kitap okumaya özenmesini sağlamak için iyi bir başlangıç olabilir diye düşünüyorum.
Kütüphaneye gidin ve üye olun, şiddetle tavsiye ediyorum. İşe başlamadan evvel yaklaşık her hafta belediyenin kültür merkezine Duruşu tiyatroya sokup kendim üst kattaki kütüphaneye sıvışırdım. Yaklaşık bir yıldır gidemiyorum ama çok özlüyorum. Bu arada kütüphane bende liseden beri kalan bir tutkudur.
YanıtlaSilAllah izin verirse üyelik işini yarın halledeceğiz. Görkem çok heyecanlı bakalım.
SilLiseden sonra çok gidemedim kütüphaneye bakalım hafta sonları gitmeyi planlıyorum artık...
Sevgiler...