Unutma Beni Apartmanı - Nermin Yıldırım

''Hayatını hayalet yazar olarak sürdüren kırk üç yaşındaki Süreyya'nın o güne dek hiç görmediği annesinin birgün ansızın telefonda duymasıyla başlıyor "Unutma Beni Apartmanı". Bu beklenmedik telefonla birlikte, ömrü boyunca kendisinden vazgeçenleri, kendi vazgeçtiklerini, kaçırdığı fırsatları, kuramadığı yakınlıkları, kısacası yeryüzünde bir yer arayarak ama bulduğu her yerden de hızla kaçarak yaşadığı hayatı gözden geçiriyor Süreyya."

Böyle diyordu arka kapakta... Her anne sözcüğü gördüğü yere yapışan bendeniz, acaba kaybettiğim annemden bir koku, bir hatıra, bir gülümseme belirir mi yüzümde beklentisiyle almıştım bu kitabı. Hatta özellikle de tatilde okumak istediğim için de bir süre beklettim. Daha önce Nermin Yıldırım'ın "Unutma Dersleri"ni okuyup, diline anlatımına hayran kaldığım için bu kitabını da okumak istedim. Yazarın çok farklı bir dili ve olayları anlatış sırası var. Aslında bir roman okumak için niyetleniyorsunuz ama olayların örgüsünü öyle büyük bir ustalıkla işlemiş ki roman içinde roman okumuş gibi hissetmeniz doğal. Bir de şunu eklemek istiyorum bu kadının kitabını öyle birkaç kelimeyle yorumlamak pek mümkün değil. Uzun uzun cümlelerden ve laf ebeliğinden hoşlanmıyorsanız bu kitap size göre değil. Yok ben severim evrilmiş çevrilmiş cümleleri diyorsanız anlamak için beyninizi biraz çalıştırmanız gerekecek ve bu kitabın tam da size göre olduğunu düşüneceksiniz ;)

Romanımızın baş kahramanı Süreyya'yı henüz bebekken bırakıp giden annesinin ardından babaannesi büyütür. Babannesinin ölümüyle de yapayalnız kalan Süreyya, gerekmedikçe kimseyle samimi olmadan, sınırları içerisindeki dünyasına kimseyi sokmadan yaşayan birisine dönüşür. Süreyya'nın en başarılı olduğu alan yazı yazmak ve kendisini en iyi ifade ettiği yol bu, fakat amacı ünlü bir yazar olmak falan değil. Niyeti yalnızca içindekileri kağıda dökmek olduğu için hatta yazdıklarını çöpe atmayı bile düşünen birisi olan çılgın kişilik Süreyya, N.Y. isimli zengin, şımarık bir kıza satıyor yazdığı kitaplarını.. Yaşadığı evi, ülkeyi, hayatındaki insanları, dostlukları acımasızca değişen Süreyya'nın bir seyahat sırasında deliler gibi aşık olduğu adam Marcel için Barcelona'ya taşınıp evlenmesi, ardında bıraktıkları ve daha pek çok süpriz içeriyor. Aslında bu kitap hiçbir yere, hiç kimseye ait olamayan özgür ruhlu kadın Süreyya'nın öyküsü. 

Nermin Yıldırım, aile içi kopuklukları, çocuk istismarını ve çoğu zaman kalabalıklar içinde yaşadığımız yalnızlığı Süreyya'nın dilinden çok başarılı şekilde anlatılırken, diğer taraftan da 12 Eylül dönemini kendi bakış açısıyla yansıtıyor. Kısacası bu kitabın tek bir olayı yok. Olaylar ağı var adeta...

Dili, anlatımı, olayları herşeyi etkleyici ama sonu hiç bekletiğim gibi olmadı. Aslında bir beklentim de yoktu da bu kadar olaylar arasında bağ kurup, incelikle onları anlatıp, çözümleyen bir yazara yakışmayan yani en azından beni tatmin etmeyen bir son olmuş. O nedenle sükutu hayale uğradım. Kısacası okuduğum ilk kitabındaki lezzeti bulamadım. Bu sebepten ötürü üzülerek "Unutma Beni Apartmanı" benden geçer not alamadı :((

Bol kitaplı günleriniz olsun dostlar!
Sağlıcakla Kalın...