Onur artık biraz daha büyüyüp kuralları algılayabilecek yaşa geldiği için haliyle ev içinde ona da düşen görevler var. Son zamanlarda odanın toplanması konusunda Görkemle sürekli tartışıyoruz. Onları Onur dağıttı ben toplamam serzenişleriyle başlayıp, dolap içine tıkılan kirli bir tişörte rastlayınca evin kurallarını gözden geçirme kararı aldım. Görkem'e anlatmak istediğim senin yaşınla onunki bir değil senin yaptıklarınla onun ki aynı olamaz oğlum aranızda 5 yaş var diyorum. Anlık sorunu çözüyoruz. Sonraki günlerde yine aynı şikayetler geliyor. Asla şöyle bir tavrım olmuyor. Sen büyüksün sen topla. Her ne kadar Onur'a toplatmak kendi sorumluluklarını öğretmek deveye hendek atlatmaktan daha zor olsa da bıkmadan usanmadan sabırla kararlı olduğumu gösteriyorum. Zamane çocukları o kadar zeki ki hem büyüklerini nasıl kullanacaklarını biliyor hem de işten nasıl yırtacaklarını :)) Onur bile daha küçücük yaşında ben çok yorgunum gücüm yok yapamam diye bahane üretiyor.
Sürekli kendimden ve babasından örnek veriyorum. Evin içinde herkesin ayrı ayrı görevleri var. Haliyle bu evin bir bireyi olarak sizin de belli başlı sorumluluklarınız olmalı. Nasıl ki ben görev ve sorumluluklarımı bilip, kimse bana söylemeden yapıyorsam. Siz de böyle yapmalısınız diye defalarca anlatıyorum. Özellikle yıllardır yatma hazırlıklarını rutin haline dönüştürmeye çalışıyorum. Görkem hala diş fırçalamayı atlıyor. Oysa 2 yaşından beri dişlerini her gün bir fiil fırçalıyoruz. Bunun alışkanlıkla da alakası yoksa bende otorite boşluğu zaten yok. Belki de sürekli soruyorum dişlerini fırçaladın mı diye ondan mı atlıyor. Yok bulamadım bunun sebebini...
Çoğu zaman Onur'un oyuncakları toplaması için oyuna dönüştürmek gerekiyor. Her seferinde farklı bir senaryo uydurup, amacıma ulaşıyorum. Esas mesele anlık çözümler bulmak değil de sorumluluklarını alışkanlık haline dönüştürmekte. Yaşlarına göre bizimkilerin evin içindeki belli başlı sorumluluklarını aşağıdaki gibi sıraladım. Tabi yazmış olduğum maddelerin tamamının yapılıyor olduğu anlamına gelmiyor. Yapmadıklarının yanına işaret koyayım en iyisi, bakalım evdeki durum 3-4 ay sonra aynı mı olacak.
Onur'un Sorumlulukları :
- Sofrada tek başına yemeğini yemek,
- Tek başına uyumak, *
- El – yüz temizliğini yapabilmek,
- Dişlerini fırçalamak, *
- Yardımla giyinmek ve soyunmak,
- Kirli kıyafetlerini sepete atmak, *
- Oyuncaklarını toplamak ve korumak, (bazen)
- Kitap, dergi ve gazeteleri yerine kaldırmak, (bazen)
- Anne babasının basit getir götür işlerini
yapmak, *
- Yemek masasına peçete ve kırılmayacak
malzemeleri koymak,
Görkem'in Sorumlulukları :
- Hatırlatmadan özbakımını yapmak,
- Uyku saatlerine uymak, yatma hazırlıkları yapmak, *
- Uyku saatlerine uymak, yatma hazırlıkları yapmak, *
- Yardım almadan banyo yapmak ve kurulanmak, *
- Çantasını hazırlamak, ödevlerini yardımsız yapmak,
- Alışverişe yardım etmek,
- Çantasını hazırlamak, ödevlerini yardımsız yapmak,
- Alışverişe yardım etmek,
- Odasını, dolabını, yatağını ve çalışma
masasını düzenli tutmak, (bazen)
- Okuldan gelen mesajları anne babasına
iletmek,
- Dersleriyle ilgili sorumlulukları almak,
- Yemek masasının toplanmasına yardım etmek, *
"Sorumluluk insanların en fazla korktukları şeylerden birisidir. Ama bizi en fazla geliştiren de odur."
Biliyorum daha yolum uzun öğretecek çok şey var. Akıl ve ruh sağlığım el verdiğince bıkmadan usanmadan söyleyip, var gücümle sorumluluklarını kazandırmaya gayret edeceğim. "Erkektir, yapmaz" mantığı bana ters olduğu için her iki evladıma da evin görev ve sorumluluklarında cinsiyet ayrımı olmadan her işin herkes tarafından yapılabileceğini gösteriyorum. Çamaşır sermek asla bir bayanın işi değildir. Yeri geldiğinde çamaşırları da asacak, bulaşıkları da yıkayacak... Daha önce yaşam becerileri konusunda da buna benzer görevleri yazmıştım. Dilerseniz ayrıntılı haline oradan da ulaşabilirsiniz. Özlü bir sözle şimdilik konuyu burada sonlandıralım.
"Sorumluluk insanların en fazla korktukları şeylerden birisidir. Ama bizi en fazla geliştiren de odur."
Frank Crane
Ağaç yaş iken eğilir demişler.Küçükken edinilen sorumluluklar büyüdüklerinde de çocukları sorumluluk sahibi yapar diye düşünüyorum.Anne-babaların işi zor.Hepimize kolay gelsin.
YanıtlaSilKesinlikte öyle küçükken öğrendikleri herşey daha kalıcı olur diye düşünüyorum. O sebepten de var gücümle öğretme çabasındayım işte ;)
SilEvet hepimize çokça kolaylık diliyorum 😉
Benim oğlan 20 aylık. Ben şimdiden başlayayım en iyisi :)
YanıtlaSilOyyy annesi o daha çok küçükmüş 💕
SilNe güzel bir paylaşım dileğim çok anne-babaya ulaşın.
YanıtlaSilEmeğinize sağlık,çok dikkatle ve bilinçli uygulamalı yazı olmuş..
Sorumluluk her şeyin başlanğıcıdır,
Bizzat yaşayıp,yaşattığım,öğrenci ve çocuklarımda,geri dönüşümlerinde öyle güzel ve derin yaşadım ki,
keyfini Allah herkese nasip etsin...
Sevgiyle...
İnşallah sizin yaşadığınız o büyük haz duygusunu bizler de yaşayabiliriz. Emek olmadan yemek olmazmış. Şimdi emek veriyoruz inşallah sonrasında da meyvelerini toplayacağız 😉
SilSorumluluk sahibi bireyler yetiştirmek için ilk eğitim yeri ailedir. Milli eğitimden umudu kestiğimizden beri yegane kurum haline geldi. Çabalarınız takdire şayan. Sağlıkla büyüsünler bizim bu topraklar için yapamadıklarımızı onlar yapsınlar. Şansları bol olsun.
YanıtlaSilÇok doğru yazmışsınız eğitim sistemimizden umudu kestikçe anne- babalar olarak bizler birer eğitimci olma yolunda ilerliyoruz. Evlatlarımız için en iyisi en doğrusu olsun istiyoruz. Umarım emeklerimiz birgün karşılığını bulur 😌
Silbende eğlenerek sorumluluk kazandırırdım çocuklar küçük sıkılabilirler annesi :) Arada ödüller de verilsin
YanıtlaSilSürekli her davranış için ödül verilmesine karşıyım ben açıkçası o zaman her olumlu davranışın arkadından ödül bekliyorlar. Aradaki ince çizgiyi ayarlıyorum tabiki de küçük olmalarını göz önünde bulunduruyorum elbette 😉
SilÇok teşekkürler ziyaret ve yorumunuz için 💐
Bizim de 30 aylık Kayra Eymen'imiz var. Çoğu sorumluluklarını yerine getiriyor ancak her çocukta olduğu gibi su koyverdiği zamanlar da oluyor :)
YanıtlaSilMaşallah Allah bağışlasın. Daha çok küçük tabi 30 aylık kuralları öğrenme ama uygulama yaşı değil çünkü 😄 Ooo sizin daha baya yolunuz var. Su da koyacak, çamura da yatacak o daha 😄
SilKendilerini bildiler bileli görevleri ve sorumlulukları var bizimkilerin ama şu an geldiğimiz nokta anne söylemezse yapmaya gerek yok, inanılmazlar.
YanıtlaSilİşte bende ona çok kızıyorum Handancım illa söylemek mi gerekiyor? Söylemeden yapsalar tadından yenmeyecekler valla 😄
SilYa ne güzel sabırlı bir anne sizde kendi annemi gördüm o da bize hep sabırla öğretirdi şimdi o söylemeden yapıyoruz
YanıtlaSilİnşallah bir gün benimkilerde ben söylemeden yapacaklar diye umut ediyorum 😊
SilSorumluluk paylaşımı güzel olmuş bence de, zaman geçtikçe alışacaklardır :))
YanıtlaSilHer gün yapa yapa alışkanlık haline gelecek inşallah :)
SilBence çok güzel dağıtmışsın sorumlulukları Ülkücüm, öpüyorum...
YanıtlaSilBen dağıttım dağıtmaya da Gamzecim uygulayanlar zor kabulleniyor ;)
SilKesinlikle bu yazıya katılıyorum.Çocukların yaş gruplarına göre sorumluluk ve görev bilinci olmalı ve bizler de bu konuda istikrarlı ve sabırlı olmalıyız...
YanıtlaSilZaten çocukların istikrarlı olması da annelerin istikrarına bağlı değil mi? :)
SilSorumluluklarını yerine getirdiklerinde, bir teşekkür veya öpücük onlara yetip artıyor. Sağlam karakter için sorumluluklar almalı ve yerine getirmeyi bilmeliler. Çok güzel bir liste olmuş.
YanıtlaSilKocaman sevgilerimle
Yaş büyüdükçe geri dönüt teknikleri de değişiyor bence ;) 9 yaşındaki oğlumu örneğin öpücük kesmiyor artık. Ya da sorumluluğunu yerine getirdiği için teşekkür etmek ne kadar doğru bilemiyorum tartışılabilir. Çünkü o onun görevi zaten gibi gibi...
Sil