Kapalı bir günden herkese merhaba.....
Okulların açılmasıyla daha da hareketlenen sabah evden çıkma şenliklerine hoşgeldiniz efenim :)
Yaz boyu zaten her ikisi de aynı yaz okulunda olduğu için giderken çok sorun yaşamamıştık. Ne olduysa bu hafta Görkem'in kendi okuluna gitmesiyle oldu. 3,5 yaşında olan bir çocuğu 3 yaş mı yoksa 4 yaş sendromuna mı dahil ederiz bilemedim. Huysuzlukta son noktadayız bir tek onu biliyorum!
Çok eskilere gitmeden dün sabahtan başlayacak olursak kapris+sendromlara önce çantasına evdeki hamuru koymak istedi okulda yok diye. Ardından boya kalemlerini koymak istedi. Okulda hamur da var boya da diyorum. Yok okuldaki boyalar bozuk diye evdekileri götürdü. Artık boya nasıl bozuk oluyorsa :)) Görkem şort giymiş bende giyeceğim diye tam kapıdan çıkmak üzereyken sorun çıkarmasa şaşıracaktım gerçekten kelimelerin kifayetsiz sabrın sınırsız olmak zorunda olduğu bu durumdan sıyrılmak için ben dahil tüm annelere güç ver Allah'ım....
Bu sabah herşey yolunda evden çıktık (evden çıkma safhasına gelebilmek bile sevindirici bi aşama tabi) asansördeyiz. Görkem'in tişörtünü gördü bende ondan giyecektim e sen onu dün giymiştin kirletmişsin okulda diyorum yok laftan anlamıyor. Karga tulumba tıktık bunu arabaya çocuk kilidini icat edenden Allah razı olsun :)
Görkem'i okuluna bıraktık. Tam tişört olayını unutup susmuştu ki bu seferde bende onun okuluna gideceğim diye bağırarak ağlamaya başladı. Ağlaya ağlaya zaten kısa mesafede olan okula vardık. Sağolsun imdadımıza öğretmeni yetişti ama yine kucaklayarak bağıra çağıra bırakmak zorunda kaldık okula :( E be çocuğum bu kaprisler bir an önce bitse de normal insanlar gibi biz de işimize gelsek olmaz mı?
Aslında bir aşama katettik gibi görünüyor. Önceden yok yere kendi ile ilgili bi sorun çıkarıyordu. Şimdi Görkem ile kendini kıyaslıyor :)) aman ne aşamaa... Bir çocuğun kardeşinin olması güzel olduğu kadar zor da... Hele aynı cinsiyetten iki çocuk olunca birbirlerini rakip hissediyorlar bunu dezavantaj olarak değerlendirecek olursak, birlikte keyifle oyun kurup ortak şeylerden hoşlanmalarını da avantaj olarak değerlendirebiliriz. Böyle böyle onlar büyüyecek hayat hepimiz için akıp gidecek, ve bizler de yaşlanacağız...
Aynı duyguları paylaşan tüm anne-babalara çokça sabır dilerken, sağlıklı evlatlar verdiği için Allah'a da binlerce kez şükrediyorum.
Çok şükür bin şükür....
:) kolay gelsiiiiin :)
YanıtlaSilTeşekkürler deepcim ;) Kolaysa başına gelsin...
Sil3-4 yas araligi gercekten zor bir donem. hele ki bu yaslarda krese baslamak zorunda olan cocuklar ve onlarin ebeveynleri icin. nehir de ayni yas doneminde epey cektirdi babasina. (ben evden onlardan erken ciktigim icin, bu aglamalarla ugrasmadim gibi gorunse de, benimkisi de baska bir psikolojiydi- hala da oyle; uyuyan cocugunu evde birakip cikmak; onun okula aglayarak gittigini duymak vs.. ama zaman cabuk geciyor; buyuyorlar hemencecik..
YanıtlaSilŞöyle bir gözümde canlandırdım da gerçekten sizin durumunuz da zormuş. Sabah uyanırken ki mahmurluğu göremeyip sabah ballarını gıdısından toplayamamak düşleyince bile gözlerim yaşardı. İşte her anne farklı zorluklarla evlatlarını büyütüyor. Doğru zaman çabucak geçiyor...
SilAllah hepimizin yardımcısı olsun, biz de bazan yasıyoruz benzer seyler. Eğer cok önemli birsey değilse genelde savaşmıyorum çünkü hangisiyle uğraşıcam. Mesela Büyük olan çantasına kalem doldurdu yok okuldakilerde varmış, (uyduruyor) ama napiyim senin çantan diyorum. Ama soguk havada kısa kollu giymek ya da ceket giymek istemediklerinde o büyük sorun tabi :( ikna etme cabaları sonuç vermezse mecbur emrivaki yapıp zorla giydiriyorum artık herseye de eyvallah dersek oooo ;) geçecek ins bu dönemler
YanıtlaSilİkna etme çabalarında son noktadayım ama kül yutmuyor benim inatçı çocuğum hele sizin işiniz daha da zor biz de en azından birisi kısmen de olsa laftan anlıyor ;)
Silİnşallah geçecek evet kolaylıklar hepimize...
Ela 2 işte ne diyeyim :) okula girerken ağlamıyor ama evde yaptığı huysuzluk başına buyrukluk had safhada yeminle 2 günde çökmüş durumdayım her sabah kıyafet kavgası saç kavgası her aksam aglama bağırma zırlama neyse daral geldi yazarken bile işte oldugum dakikaların tadını çıkarayım :))
YanıtlaSilAyyy Gülşah bazen aynen bende öyle düşünüyorum. İşteyken kafa dinleyeyim desem o da olmuyor. Onlar uyuyunca kendime vakit ayırayım diyorum o zaman da uykum geliyor. Okul zamanı çok daha yorucu bir de ödev kontrolleri var. Abisiyle bize huzur vermeyen bir de Onur var. Offf bak yazarken bile daraldım inan...
Siltam da bu ara bu durumlardayız.
YanıtlaSilkardeşi evde kalıyor diye kreşe gitmek istemiyor kızım. sorunlar bitmiyor. evet bir çocuğun kardeşi olması hem çok güzel hem de yorucu
Aynı yaşta çocuğu olanlarla şikayetlerimiz ortak sanırım. Herkes benzer bir süreçten geçiyor.
Silİşte tam da bu sebeple eşekten düşenin halinden yine eşekten düşen anlıyor :))
Koca kızdım kardeşim annemle aynı okula gidiyor diye mızmızlanırdım.
YanıtlaSilSabır arkadaşım sabır.
Biraz zaman geçsin alışacaktır eminim...
Bu arada Oytun'da yapardı aynı şeyi. Evde ne varsa göyürmek isterdi. Galiba evleriyle bağlantıları kesilmesin istiyorlar.
Hergün farklı bişeyini götürmek istiyor. Hani arkadaşlarıyla oynasa yine iyi onu da oynatmıyormuş. Gösterip kaldırıyormuş hem çocukların gözü kalıyor hem de lüzumsuzluk işte...
SilTek ihtiyacımız olan bolca sabır Şebnemcim evet ;)
Okul zamani evlerde hep aymi tiyatro. Hele de birden fazla okul çocugu varsa. Allah hepimize kolaylik versin.
YanıtlaSilAynı durumda olan anneler beni daha iyi anlıyor sanırım.
SilEskiden büyük çocuklar küçükleri kıskanır ve huysuzluk yaparlardı.Şimdi çevremden gözlemlediğim minik kuzular ablalara abilere kök söktürüyor :):)
YanıtlaSilEminim size eziyet gibi değildir ama yine de zor ya:D
YanıtlaSilZor olmaz mı hiç ama Allah acılarını göstermesin.
SilEmre Bektaş oğlumdan bir tıkla geldim kızım. İhmal ettiğim için sizi, boynum büküldü.Aslında takibime almışım ama yoğun bir hikaye yazma dönemim oldu bir arkadaşımın bloğuna. Vaktim kısıtlıydı. Küçükken kızımın okula başlamasında hiç sorun yaşamamıştım. Şimdi rahmetli olan oğlumla da. Şanslı anneydim. Ama zamanla alışır yavrularınız inanın. Bir de kardeşi kıskanmak var ki, bunu ben ve kız kardeşimle öok yaşamıştık. Size kolaylıklar diliyorum canım. Sevgilerimle :)
YanıtlaSilEce ablacım hayat telaşesi içerisinde atlıyoruz birbirimizi bende sana ve daha pek çok arkadaşıma iş yoğunluğumdan dolayı uğrayamıyorum hatta bazı yorumlara daha yeni cevap verebiliyorum. Daha sık görüşebilmek umuduyla sevgiyle kal ablacım ♥♥♥
SilÇocuk işi zor iş :( Kolaylıklar olsun...
YanıtlaSilTeşekkürler...
SilŞükürler olsun Gerçekten de 😊. İşte her yaşın bir ergenliği var 😄. Allah size kolaylıklar versin 😄. Sevgilerimle.
YanıtlaSilArtık bu yaş içerisinde hafta hafta bile olgunlaşma kat ediyoruz şükürler olsun. Çok şükür bin şükür...
SilÇocuklar büyüyor ama anne-babalar da bazen ne kadar zor günler yaşıyorlar. Çocuk psikolojisinde biliyorsunuz, belli doğrular var ama genel doğrular yok. 3 yaş çocukların inatlaştığı yaşlar.Zıtlaşmamak, dikkatini başka noktaya çekerek ikna etmek en güzeli. Akşamdan çantasını hazırlamak sorunları belli ölçüde çözebilir.Bir çocuk için doğru olan hepsi için doğru olmayabilir.
YanıtlaSilSevgiler...
Kreş çantası zaten çok bişey yok suluk ve defter ama sabahları böyle garip hesapların içine girince yaşanıyordu bu sorun şükür bugünlerde kalmadı böyle sorunlarımız..
SilSevgiyle kalın...
Harika bir blog ♥
YanıtlaSil