Kelebekler Vadisi & Parkur & Piknik

Bütün kış avm avm dolaştıktan sonra şükürler olsun ki yer yer bulutlu ama çoğu zamanda güneşli bahar aylarına kavuştuk. Bulutların arkasına saklanan güneşi hiç umursamadan attık kendimi dışarı. Aslında bu yazı ne zaman olmalıydı hafta başında. Ev dahil bütün işler tepesine binmiş çalışan bir anne olarak ancak fırsat bulabildim. Olsun siz hafta başı niyetine okuyun :))

Efendim ilk durağımız kelebekler vadisi durak dediğime bakmayın zaten anlatacağım yerlerin hepsi aynı arazi içerisinde :)) Kelebekler en çok Görkem'in ilgisini çekti. Hepsini tek tek inceledi. Çok güzel dizayn etmişler. Adeta cennet gibi evet evet kuş cıvıltılarıyla cenneti andırsa da tropikal havanın oluşturduğu nem ve sıcaklıkla da cehennem sıcağını aratmıyordu. 

Girer girmez nefes aldırmayan sıcak Onur'u oldukça rahatsız etti. Atletle bile vıcık vıcık ter oldu çocuk. Tam öğle saatleriydi ama kelebeklerin hepsini saldıkları saatler o zamana denk gelince sıcak falan dinlemedik. Kelebekler uçuştukça Onur tedirgin oldu. Böcek gibi algıladı narin kanatlı kelebekleri çocum. 

Tam bizimkilerin fotoğrafını çekeyim derken objektife giren kelebekler uçuş uçuş her yerdeydiler.

Manzarası içimizi açtı. Sular bir taraftan akıyor, kuşlar diğer taraftan cıvıldaşıyor. Ama ortalıkta kuş yoktu sanırım onlar efektti. Yani kuş cinsinden papağangiller ailesi vardı. O duyduğumuz güzel sesler de onlara ait değildi.Oldukça asabi olan papağanları da çekmeden geçemeyelim dedik. 

Kelebeğin larvalardan çıkmasını evre evre anlatmışlar. Çocuklar için oldukça ilgi çekiciydi. Görkem beni sıkıntıdan patlatıncaya kadar tüm evreleri tek tek inceledi. Her bir köşesini inceledi. Tabi her beğendiği yerin önünde fotoğraf çektirmeyi ihmal etmedi.

Kelebeklerin yanı sıra böcek köyü diye bir bölüm yapmışlar. Orada da böceklerin maketi vardı. Tarantula kardeş de vardı. Lakin kayalıkların arasından çıkıp bana poz vermeyi lütfetmediği için biz bu böcük kardeşlerle yetindik. 

Efendim bu kol niye böyle duruyor. Kelebekler konacakmış. Kuş mu onlar da konsun dediysem de tüm gezi boyunca nerdeyse böyle gezdi. Onur zaten her yerden çıkan kelebekler yüzünden babasının kucağından inmedi. Olan babaya oldu. Kan ter içinde kaldı adamcağız...

Vadiden eğlence parkuruna giderken renk renk laleleri inceledik. Haberleri yokmuş gibi çektik :))

Geçenlerde bahsini çokça duyduğum parkur bir iki haftadır aklımdaydı. Aha dedim görür görmez tam benim çocuklara göre. Parkuru görünce resmen çıldırdılar. Zaten çocukların içindeki enerjide babadan gelince hep birlikte çılgınlar gibi eğlendiler. Yaklaşık 2 saat boyunca kaç kere çıkıp indiklerini sayamadım. Ben o sırada fırsat fırsat bu fırsat deyip çoktan kitaba dalmışım ;)

Kimi zaman yorulan Onur bazen babasının kucağında çıksa da azimle emekle çıktı, zevkle kaydı. Görkem bu zirveye çıktı çıktı indi. Zamane çocuklarını artık öyle kıytırık parklar kaydıraklar kesmiyor. Bana bunlarla gelin belediyeler... 

İplerden tutunurken dil dışarıda olacak  çünkü mühim işler bunu gerektirir. Ama trip atmasa olmaz Allah bilir hangi tribin suratıydı bu :)))

Son olarak sıra geldi pikniğe. Ee artık bu yılın piknik sezonunu resmen açmış bulunmaktayız.Anneler babalar yiyecekleri hazırlarken. Herkes kendi yaş grubuyla takıldı. 

         

Ohh mis gibi yeşillere attık kendimizi hava soğuyana kadar kimse alamadı bizi oralardan. Toplar oynandı haftanın yorgunluğu itinayla çıkarıldı. Hafta içi evde bunalan çocuklar açık havaya doydu. Tüm doğa güzellikleriyle başka bir hafta sonunda buluşmak üzere sözleştik. 

Oynamaktan yorgun düşmüş çocuk topluluğunu görüyorsunuz burada ya da memnuniyetsiz çocuk topluluğu mu deseydim. Şimdiki çocukları mutlu edebilmek ne kadar zor değil mi?

Sağlıkları yerinde olsun da gerisi teferruat.

Sevgi ve sağlıkla kalın...