Çocuklu Hayat

Çocuklu Hayat

24 Ağustos 2015 Pazartesi

ONUR 29 AYLIK

 
Her çocukta maalesef ki dediğim dedik çaldığım düdük bir dönem oluyor. Psikolojide buna 2 yaş sendromu deniyor. Aslında bu sendromların önü açık 3,4,5,6, diye devam ederken çocuklar büyüyor, bizler yaşlanıyoruz. Her çocukta bireysel farklılar olduğu gibi kardeşler arasında da bu farklılığın yaşanması pek tabi mümkün. Görkem'in bu 2 yaş sendromunu bu kadar sıkıntılı atlattığını hiç hatırlamıyorum. Belki de o zamanlar ilk çocuk olması nedeniyle tahammül sınırlarım daha yüksekti. Onur deyim yerindeyse bize kök söktürdü. Çocuk psikolojisini meslek icabı iyi bilen biri olarak tam bir terzi - sökük ilişkisi yaşandı bazen. Tamam şunu hepimiz biliyoruz artık. Çocuk istediklerini ağlayarak yaptırmayı öğrenmemeli. Ağlayarak bir şey istediği zaman yapılmamalı falan falan. Onur artık ağlamayı aştı krizlere götürdü olayı. Komşular "çok ağlıyor bu çocuk bi derdi mi var" dese de takmadık ağlattık. Dikkatini başka bir yöne çekerek veya drama yoluyla hareketli hikayeler anlatarak bu krizleri aştık çok şükür... 

Peki bu çocuk hep mi böyleydi. Hayır tam 2 yaşını dolduracağı sıralarda bakıcı değiştirdik. Haliyle zaten yeteri kadar zor geçen 2 yaş sendromu bizim için iyice zorlaştı. Yetmedi 3 ay sonra bir bakıcı daha değiştirdik. Çocuk hırçın olmasın da ne yapsın. Kuzum kadınlara alışmaktan helak oldu. Aslında çok da çabuk alışıyor gibiydi ama çocukların iç dünyaları bambaşka kim bilir orada ne fırtılar koptu. 

Tuvalet eğitimi zamanımız geldi aslında. Ara ara çok küçük deneme çalışmaları yaptım yarım saat içinde 4 kez parkelere yapınca aman oğlum sen biraz daha dur dedim :)) Tuvalet eğitimini bir dönüm süreci ve biz bakıcılarla sürekli dönümler yaşamaktan düzenimizi oturtamadık. Aslında hiç acelem yok. Çocuğum hazır olsun kendini rahat hissetsin. Yeni bakıcı teyzesiyle ilişkilerini sağlamlaştırsın. Kışın da alışır sıkıntı yok zaten ev çok sıcak oluyor. Sağlığı yerinde olsun da gerisi mühim değil...

Uzun uzun cümleler kurarak konuşmuyor. Ama derdini çok güzel anlatıyor. Mesela "Onur düştüş (düşmüş)" elini gösteriyor acı. Öcük diyor sineklere ısırmış bile demiyor. haam haamm diye gösteriyor. Daha komik kelime kullanımları var da şu an aklıma gelmiyor.

Çok güzel oyun kurup, oynuyor. Önünde bir abisinin olmasının rolü büyük gibi geliyor. Ön teker misali bizimkisi abisi nasıl oynuyorsa o da arabaları sürerken öyle ses çıkarıyor. Bu aralar en favorisi çöp kamyonları. Nesi ilgisini çekiyor anlamıyorum. Balkonun hemen karşısında çöp bidonu var. Kamyon onu boşaltmaya gelince sesini duyar duymaz fırlayarak geliyor bakmak için. Çöp kamyonuna benzer bi tane oyuncağı var onunla da oynarken çöp kamyonunun geri geri gelirken çıkardığı sesin  aynısı çıkarıyor. Çocukların gözlem ve taklit yeteneğine hayranım. 

Bu da burda dursun...
Onur'un ileride bakacağı çocukluk bilgilerinden olsun... 

Sevgiyle kalın....

14 yorum:

  1. Çok faydalı bir yazı bizler için. Uzaktan göründüğü gibi olmuyor hiçbir şey :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle uzaktan herşey daha kolay gibi görünse de yaşamak çok başka. Faydalı olursa ne mutlu bana...
      Sevgiler bizden...

      Sil
  2. Gerçekten zor yaşlar 2 yaş civarı ya... Kızım 4 yaşına geldi şimdi çok konuda rahat ettiriyor beni. Geçiyo gidiyo o dönemler vallahi, ayrı güzel hepsi de... <3 <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geçip gidiyor ve unutuluyor sadece şimdi çok yorucu olduğu için yer ediyor hafızamızda. Unutursam belki diye oğullarıma yazılı kaynaklardan çocukluklarıyla ilgili bilgileri miras bırakıyorum. Mesela ben annem ve babamı kaybettim çocukluğuma dair hiçbir bilgiye ulaşmam mümkün değil.
      Allah korusun ama onlar için burası iyi bir kaynak olacak diye düşünüyorum.

      Sil
  3. her evreleri farklı 9 yaşındaki ayrı sendromda 2 yaşında ki ayrı sendromda :)

    YanıtlaSil
  4. Çok güzel yaşları ama bu yaşlar. Yarım yarım konuşmalar, zaten tam sevmelikler. maşallah:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O sevimlilikleri de olmasa çekilmez olurdu bu hayat :)

      Sil
  5. ya kıyamam yaa çocuk olmak ta zor :(

    YanıtlaSil
  6. Allah bağışlasın çok yakışıklı.Bizim evde de 2 yaş sendromlu bir kuzu var .Rabbim tüm annelere sabır versin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin... Benzer duyguları paylaşıyoruz demek ki...

      Sil

Okuduysanız ve yorum bırakırsanız sevinirim :)