Çocuklu Hayat

Çocuklu Hayat

8 Haziran 2017 Perşembe

GÜZELDİR BURALARDA RAMAZAN HAVASI

hoşgeldin ramazan ile ilgili görsel sonucu

Çocukluğumdan beri severim ramazanları ayrı bir maneviyatı vardır. Davul sesiyle başlardı sahurlarımız. Dumbudu dak dak dak dumbudu dak dak sesi arkasından güzel bir mani. Işıkları yanan evlerin bulunduğu sokaklardan başka sokağa yönelirdi davulcu. Diğer evleri de zamanında uyandırma kaygısıyla. Şepit ekmek arası yumurtayla çay, ya da şepit ekmekten yapılan tereyağlı ekmek övmesi sahur sofralarında vazgeçilmezimdi. Uykulu gözlerle yapılan sahur ezan sesiyle son bulurdu. Bayanlar sabahın erken saatinde mukabeleye gidip, o maneviyatı bir kademe daha taçlandırırlar. Sıcak geçen günlerde kimsecikler çıkarmazdı kafasını evlerinden. Bahçeli evlerin kapı önleri şakır şakır sulanır susuzluğa inat. İkindiden sonra yemek hazırlama telaşesi başlar.

Nerdeyse ramazanın her günü bir konuk olur sofralarda. Paylaşım ayıydı ramazan. Olmayanın olana verdiği, tokun açın halinden anladığı öyle mübarek bir aydı. Ağır misafir sofrası hazırlanır sevgiyle, hürmetle, maneviyatla... Bu sofrada neler olurdu neler... Etli bamya çorbası, yoğurt çorbası, pilav üstü et ya da bol etli bir yemek (patlıcan kebabı gibi), yaprak sarması (zaten sofraların vazgeçilmezi), mis gibi tereyağlı su böreği (odun ateşinde pişeni daha makbul), sulu köfte (topalak derler bizim buralarda) tarzında sulu bir yemek çeşidi daha, iki çeşit salata, soğuk kompostolar (olmazsa olmazıdır ramazan sofralarının), ev yapımı taş gibi koyun yoğurdu, son olarak da sütlaç ve kat kat açılan el emeği tereyağlı nefis bir baklava. Büyük büyük yer sofraları kurulur. Sofralar hep kalabalık olduğundan biri erkeklere biri bayanlara kurulur bazen çocuklara da ayrı sofra açılır. Öyle boldur ki o sofralarda bereket dolar taşar. Ezana 5 dakika kala herkes sofrada yerini alır. Birisi ezanı dinlemeye balkona çıkar. Minarenin ışıkları yanar önce sonra bir ezan sesi ardından top atılır. Müjdeleyici gibi koşar o kişi "okunuyoorr okunuyoooor " diye bağırarak girer içeri. Hiçbir zaman bu kadar coşkuyla beklenmezdi ezanlar... Ardından hurmayla, duayla açılır oruçlar...

Kaşık sesleri birbirine karışır. Sabır ile yoğurulan açlık, yerini tokluğa bırakırken muhabbetler başlar. "Elhamdülillah" diyerek bütün eller açılır sofra duası yapılır...Coşkuyla kurulan sofralar yardımlaşmayla neşeyle toplanır. Kolları katlanır gömleklerin, paçalar hazırlanır abdeste. Şükür zamanıdır artık, yaradanla buluşma, huzuruna varma zamanıdır vakit. Sıra sıra seccadeler serilir. Herkes yerini alır, huzura durulur...

Mutfakta şangır şungur bulaşık seslerini, içeriden çay istiyorlar sesi bozar. Hazırdır çay zaten servis başlar. Muhabbet koyulur. Teravih zamanı gelince herkes camiye gider. İşte böyle son bulurdu ramazan akşamları...

Allah sağlık versin. Sevdiklerinizle kurulmuş huzurlu sofralarınızı eksik etmesin...
HAYIRLI RAMAZANLAR....

Not: Bu yazımın yeri bende çok ayrı çok sevdiğim bu eski ramazan yazımı yeniden paylaşmak istedim. 

28 yorum:

  1. nefis bir yazı nefis. sölediğin yemekler de nefis ama :) şepit ne övme ne yaa. güzelmiş senin eski ramazanlar. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Begendigine sevindim deep teşekkür ederim.
      Dur bakalım bu bahsettiklerimi bilen çıkacak mı? Çıkmazsa aciklayayacagim sana ;)

      Sil
    2. Sadece sepit'i bilemedim.Digerleri tanidik...22 senedir top sesi duymuyorum,ezanla da orucumu acamiyorum malesef....Cok güzel bir yazi olmus :) Ah! Eski ramazanlar....

      Sil
  2. Nerde o eski ramazanlar diye boşuna dememişler :)

    YanıtlaSil
  3. Hem de ne nefiss 😋 çok güzel yazmışsın bu arada 👍🏻

    YanıtlaSil
  4. ramazana aşığım ... gelmesini iple çekerim...misafirlere doyum olmaz...neşe gelir mutlu olmayı seviyorum çünkü kolay mutlu olunmuyor hayat zor olunca :)
    ama bir şeyi sevemedim şu davul sesiii allahımmm......çocukluk travması geçirdim herhaldeee çocukken korktum mu naptım :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çocukken ben de çok korkardım :) odamın penceresi sokağa bakıyordu ses çok yakın geldiği için çok korkardım demek ki benimki tramva değilmiş :))

      Sil
  5. yazınız beni çok eskilere götürdü. Yüreğinize sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz Fincan Teyze
      Beğenmenize çok sevindim, teşekkür ederim.
      Sevgiler...

      Sil
  6. Değişik bir maneviyat ve huzur var.. Yazınızı da keyifle okudum. sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Huzuru bir başka oluyor sahiden. Keyifle okumanıza sevindim teşekkür ederim.

      Sil
  7. Ya Karamanlısınız yada Konyalı, Şebit (yufka ekmek) övme ise kaynatılmış buğdayın ceviz, menengiç vs. ile birlikte iftar sonrası sohbet anında yada yaz kıs yenen atıştırmalık (bazen tereyağına kırılmış yumurta karıştırılır,üzerine 1-2 kaşık toz şeker atılır yufka ekmek kırıkları da içine ufalanır karıştırılır. Bu iç tekrar yufka ekmeğin içine sarılır, buna ya ofamaç bazılarıda övme der geçer..) bildim mi??... Bu arada merhaba ben Vuslat..Cevabınızı bekleyeceğim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Vuslat hoşgeldin, evet bildin ayrıntılı bir şekilde de açıklamışsın teşekkürler :))
      Ben sadece şebit ekmek, tereyağı ve yumurta ile yapılan övmeyi biliyorum diğerlerini bilmiyorum.
      Ofamaç da ilginçmiş hiç duymadım.

      Sil
  8. Sahurda böyle bir yazı okumak pek keyifli oldu. belki de asıl güzel olan böyle birlik ve beraberlik içinde paylaşımlarda bulunmak.
    Eski ramazanlar bu yüzden hep özleniyor. Gittikçe yani eksildikçe kalabalık aileler özleniyor.
    paylaşımların arttığı hayırlı ramazanlar diliyorum herkese... ( not: iyi ki tok karnına okumuşum bu yazıyı :) )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle Dilek kişiler eksildikçe kalabalık sofralar aranıyor, özleniyor.
      İyiki :)

      Sil
  9. Ne güzel anlatmışsınız, bir an o zamanlara gittim geldim. Şimdi davulcular öylesine geçiyor, herkes alarm kırıyor zaten. Bizim çocukluğumuzda davulcu isim isim bağırırdı sahurda, kalktıpımızdan emin olmak için. Güzeldi o günler şimdiler de de güzel lakin fazla misafir kabul edemiyoruz yoğunluktan, bu ramazanda da 5 akşam çağırmak yeter diyorum...:)((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herkes davulcularla bir diyolog içindeydi. Şimdi koca koca apartmanların tepesindeyiz davulcu gelip geçiyor. Hatta işi abartmışlar pick up arabalarda açlıp geçip gidiyorlar hızlı hızlı. Misafir işi evet sıkıntı keşke daha çok alabilsek. Çalıştığımız için ancak hafta sonu onda da kısıtlı oluyor. Hayat şartları da ramazanları değiştirmiş buradan anlayacağımız ;)

      Sil
  10. Ay öyle duygulandım ki. Amerika'da hiç Ramazan hissedilmiyor. Çok yalnızım cok😂😭

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amerika'da arkadaşlarımız var onlarda öyle söylüyor çok üzücü gerçekten gurbet elde olmanız. Dini gönlümüzce yaşayamıyoruz diye şikayet ediyor bizim de tanıdıklarımız... Yalnızlığınızı bizler burada telafi edelim inşallah...

      Sil
  11. Mutluluk ve huzur ayıdır benim için de Ramazan, içimden geçenleri yazmışsın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayrı bir huzuru ferahlı var gerçekten belki de manevi duyguları daha yoğun yaşadığımız içindir ;)

      Sil
  12. Ne güzel anlatmışsın. Küçükken köyde yaşıyordum ve ramazanlar dediğin gibiydi ama artık öyle değil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Ben hala küçük bir yerde yaşıyorum ama artık buralarda da öyle değil :(

      Sil
  13. Ben de yazmak istedim senden esinlenerek. Bakalım senin gibi güzel bir yazı çıkacak mı ortaya?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni yeniden anılara götürdüğün için teşekkürler.

      Sil
  14. Hayırlı ramazanlar...Allah kabul etsin...

    YanıtlaSil

Okuduysanız ve yorum bırakırsanız sevinirim :)