Çocuklu Hayat

Çocuklu Hayat

13 Şubat 2015 Cuma

BABAMA DAİR...

Ne zaman çam ağacının dallarında birikmiş kar görsem rahmetli babam gelir aklıma...
Bahçemize bir sürü çam ağacı dikmişti manzarasını seyretmek için.
Hatta odanın penceresini genişletmişti sırf çam ağaçlarını daha iyi görebilmek için.

Çocukluğumdan kalma bazı kareler var hiç aklımdan çıkmayan...
Sabah erkenden kalkar kahvesini yapar, 2 yulaflı bisküvi koyardı yanına...
Gazetesini alır pencerenin önündeki koltuğuna otururdu.
Gözlüğünün üzerinden kardan ağırlaşmış çam ağaçlarının dallarına bakar, tekrar gazete sayfalarına dönerdi. 
Gazetesini okumayı bitirir , üşenmeden hırkasını giyer 
Dalları kırılmasın diye dışarı çıkıp karlarını çırpardı. 
Kıyamazdı hiç ağaçlarına


Çok sevdiği çam ağaçları şimdi mezarının başında...


Kızlarının dünyasında babaları bir başkadır. 
Hayrandır kızlar babasına
Bende sana hayrandım baba
Bu mübarek cuma gününde yine andım seni
Nur içinde yat baba...


Bu da babamın kartpostala bakarak yaptığı yağlı boya tablosundan sadece biri
Şimdilerde evimin en nadide köşesinde duvarımı süslüyor. 
Ağaç sevgisini resimlerine de yansıtmış o zamanlarda
Ama bu çookk eskilerden belki 25 yıl öncesine ait bir tablo 
Yurt dışındayken yapmış bu yağlı boya tabloları
Çok vardı bundan yazlığın duvarlarına asmıştı...
Bende kalan bir tek bu diğerleri de abim ve ablamda...
İnsanın içinde kocaman bir boşluk oluyor anne ve babasını kaybedince 
Sanki arkanı yasladığın bir dağ varmış ve o yıkılmış gibi hissediyorsun
Kolun kanadın kırılmış ne tarafa uçacağını bilemiyorsun 
Kime güveneceğini bilemeden öylece kalakalıyorsun...
Onların yokluğu her zaman içimde bir yara
Ufacık anılardan yaralarım kanamaya başlıyor günlerce sürüyor bunalımları
Bazen annemi çok özlüyorum bazen babamı...
2-3 gündür babam var hep aklımda...
Özlemle birlikte birkaç satır döküldü dizelere


BABAM
Sevgini hiç göstermezdin.
Ne olurdu ki herkesin babası gibi candan sarılsaydın. 
Oysa kızların babaya her zaman ihtiyacı vardır baba.
Ben büyümemiştim ki baba ben sadece anne olmuştum.
Ben hep senin küçük kızındım
Ben senin dizine oturup sana sarılmaya doyamayan küçük kızın. 
Sen bana gelmesen de 
Ben sana gelmeyince bi kahırlı araman yetiyordu. 
Senin bana küsmeni özledim baba.
Arkamı arayanım var diyordum soranım var
Babam var arkamda dağım var diyordum. 
Bugünlerde seni daha bi çok özlüyorum baba
Doyasıya konuşamadık
Baba - kız olamadık dertleşemedik.
Olamadık yapamadık babam...

4 yorum:

  1. Toprağı bol olsun Hüseyin Amcanın...
    (Önce yazdığım yorum kaydolmamış nedense.)

    YanıtlaSil
  2. Kışın penceremden karlı çam ağaçlarımı izlerken babacığın gelecek aklıma artık. Nur içinde yatsın .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :( çok olmuş bu yazı yazalı sağol Handancım :(

      Sil

Okuduysanız ve yorum bırakırsanız sevinirim :)